Om deze website goed te laten functioneren maken we gebruik van cookies. Meer informatie.

Blog: Verbonden in Veiligheid

Afgelopen weekend was ik op een feestje en ontmoette daar iemand die ik nog niet kende. Hij vroeg me naar mijn werkzame leven en ik vertelde dat ik o.a. opleidingstrajecten op het gebied van Integrale Veiligheid ontwikkel en deze ook met plezier uitvoer.

“Bah, zei de beste man; dat is inmiddels een uitgekauwd onderwerp, waar gaat het in vredesnaam altijd over, totaal nutteloos en achterhaald en het kost de maatschappij ook nog eens alleen maar geld. Veiligheid levert niks op!”

Ik was enigszins overdonderd, want meestal willen mensen er meteen meer van weten en raakte een beetje geïrriteerd. In een poging om deze irritatie te verbergen, stelde ik de man vervolgens de vraag

“Wat betekent Veiligheid voor jou dan? “

Hier had hij niet direct een antwoord op en ik zag dat HIJ nu in verwarring was. Na enkele ogenblikken zei de man;

“Daar denk ik eigenlijk nooit zo over na, maar ik denk dat het voor mij vooral gaat om mijn kinderen. Als zij maar veilig zijn, vind ik het prima”.

Zijn antwoord leidde tot een goed gesprek over Veiligheid... Hij werd weer helemaal geïnspireerd en we waren zo maar ineens in verbinding.

En volgens mij gaat Veiligheid hier dan ook om. We zijn allemaal iemands kind of hebben ze zelf. We willen allemaal dat onze kinderen veilig kunnen opgroeien in welke omgeving of cultuur dan ook.

In die zin heeft Veiligheid in de breedste zin van het woord voor mij dan ook alles te maken met Verbinding. Een kind waar ik me mee verbonden voel, een werkplek met collega’s en doelgroepen waar ik me aan gecommitteerd heb, een wijk, dorp, stad of de samenleving waar ik deel van uit maak, zal ik nooit bewust schade willen toebrengen. Sterker nog, ik zal er veel voor over hebben om deze waardevolle verbindingen te koesteren en te beschermen.
Het gaat naar mijn idee dan ook mis met Veiligheid als we de verbinding (dreigen te) verliezen of al hebben verloren. Mensen en organisaties die de verbinding met hun persoonlijke en of werkomgeving verloren zijn, of wanneer deze hen “afgepakt” is, zouden wel eens voor onveilige of dreigende situaties kunnen zorgen. Ik denk daarbij aan radicalisering & extremisme, maar ook aan georganiseerde of kleine criminaliteit, witwassen of verharding en bedreiging. In alle aspecten van onveiligheid kan ik het thema gebrek aan verbinding terugvinden.

Hier zit voor mij dan ook een groot maatschappelijk risico en een gegeven waarom Veiligheid zeker geen uitgekauwd thema is.

Ik roep alle Veiligheidskundigen (Sociaal & Fysiek, Safety & Security) dan ook op om na te denken over het thema Verbinding bij het aanpakken van de veiligheidsvraagstukken die zij in hun dagelijkse werk tegenkomen.

Hierin zit een belangrijke sleutel voor duurzame oplossingen, zowel het voorkomen van incidenten als het bestrijden van criminaliteit. Het zou mijns inziens mooi zijn als we de wetten en regels echt als sluitpost zien en in een veel eerder stadium zoeken naar elkaars drijfveren, angsten en motieven. Dat doen we immers met de opvoeding van onze kinderen ook. Toch?

Ellen ter Horst

Jaar van de Veiligheid
Censor Bestuur